De term “parahockey” verwijst naar ten minste drie sporten, waarvan er twee in de zomer kunnen worden beoefend. Het principe en de regels van het hockey door valide mensen zijn aangepast zodat mensen met een handicap kunnen spelen.
IJsslee Hockey
De sport is sedert het begin, in 1960, niet essentieel veranderd. Ze wordt beoefend terwijl je op een platform zit dat over het ijs glijdt. De speler heeft twee stokken om de bal te slaan en de beweging te sturen. De slee is enigszins verbeterd sinds Zweedse uitvinders aan de slee en het handvat sleutelden. Tegenwoordig wordt de unit uit een legering gemaakt, net als alle accessoires voor glijsporten, en hij wordt getest in een windtunnel om een excellente luchtpenetratie te verzekeren.
Tussen 1969 en 1981 speelden slechts zes Europese teams sleehockey. Vervolgens hebben de Verenigde Staten van Amerika en Japan hun teams opgericht. Zij werden gevolgd door andere Europese landen zoals Estland. Sleehockey wordt tegenwoordig uitgezonden door de media. médias Het werd voor het eerst internationaal beoefend tijdens de Paralympische Spelen in Noorwegen in 1994. Sleehockey vereist een hoge mate van bewegingscoördinatie. Nog een moeilijkheid is de snelheid op het ijs die elke beginner moet leren beheersen. Deze sport, bedoeld voor mensen die hun benen hebben verloren, kan worden gespeeld door gemengde teams.
Rolstoelhockey
Deze sportdiscipline wordt beoefend met rolstoelen in teams van minstens zes personen, waaronder een keeper, en heeft bijna dezelfde regels als sleehockey. Het belangrijkste voordeel is dat het zonder ijspiste kan gespeeld kan worden. Daardoor is het een meer toegankelijke sport voor mensen die geen toegang hebben tot een ijsbaan. Rolstoelhockey wordt gespeeld door atleten die op zijn minst hun handen kunnen gebruiken. Het is niet verboden om valide mensen te laten spelen zolang ze ook in een rolstoel zitten.
G-hockey
Vaak beoefend op gazons en in gespecialiseerde centra, wordt deze vorm van gehandicaptenhockey gespeeld met teams die voornamelijk bestaan uit verstandelijk gehandicapten. Het tempo van het spel is langzamer dan andere versies van deze sport voor gehandicapten. Gespecialiseerd hockey heeft een tweeledig voordeel. Enerzijds laat het toe te sporten. Aan de andere kant helpt het om de bewegingscoördinatie te verbeteren. Het is dus een speels speelsport en ze wordt door medici gebruikt om de concentratie te verhogen. Bijna alle vormen van gehandicaptenhockey worden gespeeld in drie sets van 10 of 15 minuten elk. Bij sommige vormen van gespecialiseerd hockey kan de sporter worden geholpen. De hulp wordt verminderd naarmate de sporter behendigheid ontwikkelt.